Lunatycy: Sesja Otwarta

OPIS WYDARZENIA: 

W ramach kontynuacji pracy nad nowym projektem choreograficzno-teatralnym zapraszamy do udziału w otwartej sesji badawczej. 

Projekt „Lunatyczka” został zainicjowany przez Helenę Ros i Klaudiusza Ślusarczyka jako miejsce eksploracji udramatyzowanej bierności i responsywności. Balansując na granicy między teatrem i tańcem, praca analizuje współczesne „uśpione”ciało, ujawniając problematykę jego kształtowania i de-formacji. Na jesieni 2018 odbyły się pierwsze pokazy pracy w formie spektaklu w Warszawie. 

Tym razem otwieramy strukturę „Lunatyczki” i szukamy osób chętnych wziąć udział, wraz z zespołem, w sesji improwizacyjnej dotykającej tematu różnych form podmiotowości. W sesji badawczej chcemy odnieść się do lunatykującego ciała, z całym metaforycznym potencjałem tego zjawiska. Chcemy razem, wewnątrz performatywnej przestrzeni, zastanowić się nad przejawami ciągłego wyrażania siebie, które napełnia poczucie bytu stając się jednym ze sposobów podtrzymywania kondycji nie-nicości. Sesja jest skierowana do artystów, performerów, tancerzy, i aktorów, i będzie miała formę otwartej 3-godzinnej artystycznej intra-akcji. 

Projekt „Lunatyczka” rozwija się we współpracy z artystkami i artystami sztuk performatywnych, poprzez sesje badawcze. W 2018 odbyły się dwie takie sesje – całonocne czuwanie, nawiązujące do pracy Jacka Zmysłowskiego, pt. "Oczy Skóry" oraz "Pochwała nudy", goszczone w sali Laboratorium / Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie. Rozpoczęte w ten sposób badania będą dalej rozwijane w ramach projektu, z możliwym udziałem zainteresowanych uczestników.

INFORMACJE O TWÓRCACH:

Helena Ros - w 2008 roku ukończyła wydział grafiki warszawskiej ASP z wyróżnieniem rektorskim. Pokazywała swoje prace łączące fotografię i choreografię w Polsce, Japonii i we Francji. Jest współautorką koncepcji, dramaturgii i tekstów do projektów z pogranicza sztuki performance i teatru ("Performance Project 10012004: Elizabeth" oraz "Performance Project 09102009: Pan"), w których również występowała, podczas licznych pokazów w Polsce i w Japonii. Doktorantka na wydziale badań psychoanalitycznych na  Sorbonie - Uniwersytecie Denis Diderot-Paris VII, gdzie pisze rozprawę o granicach piękna.

Klaudiusz Ślusarczyk - jest reżyserem, dramaturgiem i artystą sztuk wizualnych. Ukończył reżyserię teatralną na wydziale Sztuk Performatywnych Uniwersytetu Monash w Australii. Twórca i założyciel kolektywu artystycznego Couscouskuskus (www.couscouskuskus.org). Jest wykładowcą wydziału Sztuki Nowych Mediów PJATK w Warszawie.
Odwołuje się do różnych dyscyplin badawczych dotykających problemów pamięci. Bada tzw. zjawiska „memory errors”, dla których następnie tworzony jest ruch, tekst, pozyskiwany obraz lub dźwięk. W centrum jego zainteresowań często znajdują się szeroko pojęte kwestie wyobcowania i przynależności. Jego ostatnie badania doprowadziły go taże do analizy idei związanych z kształtowaniem ludzkiej subiektywności. Na podstawie jego badań powstały projekty teatralne i prace fotograficzne pokazywane w Australii, Europie i Japonii. Klaudiusz Ślusarczyk obecnie mieszka i tworzy w Warszawie.
Główne prace to: "Lunatyczka" (spektakl, 2018), "How go" (wystawa fotografii na Biennale du Stonefield, Francja 2016), "A Sleeper Wakes" (nowela, 2016), "Tahiti is Approaching" (wystawa fotografii, Warszawa 2014), "J & H" (spektakl, 2012), "Performance Project 09102009: Pan" (spektakl, 2010), "DJ: 4 Love Acts" (spektakl, 2009), "Performance Project 10012004: Elizabeth" (spektakl, 2004).

FRAGMENTY RECENZJI:

“…współczesny lunatyzm, rozumiany jako swoiste przesypianie tego, co ważne, realne, związane z fizycznością, intymnością oraz bliskością drugiej osoby. “Lunatyczka” to w pewnym sensie rzecz o utracie kontaktu z własnym ciałem, o niewsłuchiwaniu się w jego potrzeby…”

(Magdalena Figzał-Janikowska, "Przebudzenie", Kwartalnik nietakT!,  nr 3(32), 2018)